Wystawa : Antoni Fałat , magister sztuki , malarz , rektor

Biografia : mgr sztuki Antoni Fałat

Studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, uzyskując dyplom z wyróżnieniem u prof. Aleksandra Kobzdeja (1969).

Na przełomie lat 60/70 był współzałożycielem grupy artystycznej „AUT” (1969), której program wyrażony był w haśle wystawy w 1970 roku w warszawskiej Galerii MDM: „polska figuracja, polski styl, polska egzotyka”. Antoni Fałat uczestniczył również w działaniach ruchu „O poprawę”, który na początku lat 70. skupił grupę absolwentów warszawskiej ASP (m.in. Łukasza Korolkiewicza, Ewę Kuryluk), głoszących hasła odświeżenia języka malarskiego. Większość członków grupy weszła do nurtu Nowej figuracji w sztuce polskiej^[1].

W latach 70. Fałat brał udział w wielu wystawach młodego pokolenia twórców, m.in. w Festiwalach Malarstwa Polskiego w Szczecinie (1970, 1974, 1978, 1980), w Festiwalach Sztuk Pięknych w warszawskiej Zachęcie (1970, 1972, 1974). Wystawiał swoje prace również na wystawach „Realizm i tendencje pochodne” (Warszawa, 1975), „Inspiracje fotograficzne” (Szczecin, 1978), „Sztuka faktu” (Bydgoszcz, 1978). W latach 80. wystawiał i uczestniczył w spotkaniach w ramach ruchu kultury niezależnej.

W 1992 roku otworzył Europejską Akademię Sztuk w Warszawie. W latach 1992–1996 był członkiem Rady Kultury przy Prezydencie RP Lechu Wałęsie.

Swoje prace wystawia w kraju i za granicą. W dorobku artystycznym ma 34 wystawy indywidualne oraz 90 wystaw zbiorowych. W 2012 r. wystawiono 30 prac Fałata w nowo otwartym Łódzkim Centrum Konferencyjno-Wystawowym „Lutnia”. Jego obrazy znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Gdańsku, Galerii Zachęta, Muzeum w Gandawie, Muzeum Puszkina oraz Instytucie Sztuki w Moskwie.

Odznaczenia i nagrody

W 1997 roku otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania. Jest także laureatem Złotego Medalu na III Festiwalu Sztuk Pięknych Zachęta oraz Złotego Medalu Bielskiej Jesieni.

O twórczości

Malarstwo Fałata, idące nurtem nowej figuracji bierze za temat człowieka, w różnych sytuacjach, w życiu prywatnym i oficjalnym. Częstym elementem obrazów są wkomponowane weń zdjęcia sylwetek ze starych fotografii, które nadają obrazom charakter tajemniczy i przenoszą w przeszłość. Artysta stosuje ciemną paletę barw z kolorowymi akcentami.

Innym zabiegiem jest podkreślenie dynamiki i ostrości sylwetki poprzez graficzne czy kolorystyczne wzmocnienie, przeniknięcie obrazu ostrą jasnością, ognistymi, pomarańczowymi, parzącymi tonami. Również obrazy o chłodnej kolorystyce mają w sobie dojmujące zimno, odzierające postaci z ciepła i romantyczności.

Źródło : Wikipedia.pl